Ο ανά χείρας τόµος περιέχει κείµενα που αφορούν τη δικαιοσύνη, το δικαστικό δηλαδή σύστηµα ως συνεκτικά αρθρωµένο σύνολο νοµοθετηµένων θεσµών, µε τους οποίους ασκείται η µια εκ των τριών λειτουργιών του κράτους: η δικαστική. Περιέχει, επίσης, κείµενα που αφορούν τους λειτουργούς της δικαιοσύνης: τους δικαστές, τους εισαγγελείς και τους δικηγόρους, µε τις πρακτικές, τις συµπεριφορές και νοοτροπίες των οποίων το δίκαιο απονέµεται και το δικαστικό σύστηµα λειτουργεί.

Τα κείµενα του τόµου είναι εξαιρετικά. Αποτελούν εξαιρέσεις από τον κανόνα καθώς αποκλίνουν από τον συνήθη τρόπο, µε τον οποίο η δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της γίνονται αντικείµενο δηµοσίας συζητήσεως και κριτικής. Σε αυτά αρθρώνεται, σε λόγο ποιοτικό, ένας τρόπος σκέψης που στην Ελλάδα ήταν και είναι σπάνιος. Τρόπος σκέψης που δεν προσπερνά την πραγµατικότητα, δεν αποστρέφεται τις πικρές αλήθειες της, δεν εθελοτυφλεί µπρος στα προβλήµατά της. Τρόπος σκέψης που εγκύπτει στα πράγµατα µε οξυδέρκεια και γνώση, γιατί δεν είναι φτωχός. Που δεν επιζητεί παρά µόνο αυτό, το οποίο δεδηλωµένα επιδιώκει, γιατί δεν είναι υποκριτικός. Που δεν αποβλέπει στον περισπασµό των αποδεκτών του, γιατί είναι ειλικρινής. Που αναζητεί αίτια και λύσεις, όπου και όπως καλύτερα µπορεί, γιατί δεν είναι µονόπλευρος. Που δεν υπηρετεί σκοπούς κρυπτο-ιδιωτικούς ή συγκαλυµένα συντεχνιακούς, γιατί δεν είναι προσχηµατικός. Τέλος, ένας τρόπος σκέψης που δεν είναι εµπαθής, επειδή είναι νηφάλιος· δεν είναι επιπόλαιος, επειδή είναι ώριµος· και δεν είναι φιλοκατήγορος επειδή είναι στοχαστικός.