Ένα περιστατικό φαινομενικά τυχαίο αλλά ουσιαστικά αναπόφευκτο θα υποχρεώσει έναν νεαρό επιπόλαιο ανθυπολοχαγό, που έχει χτίσει όλη του τη ζωή γύρω από την εικόνα που προβάλλει προς τα έξω, να κάνει κάποιους συλλογισμούς σχετικά με την πραγματικότητα γύρω του, την αληθινή έννοια της τιμής ενός ανθρώπου, τη γενναιότητα και το φόβο, την ουσία της ύπαρξής του. Καταγράφοντας αριστοτεχνικά τον εσωτερικό μονόλογο του ήρωά του -μια από τις πρώτες ανάλογες απόπειρες στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία- ο Σνίτσλερ σκιαγραφεί ένα χαρακτήρα αληθινό, αναγνωρίσιμο και διαχρονικό, που μοιάζει ιδιαίτερα επίκαιρος σε εποχές που προηγούνται των μεγάλων κρίσεων της ιστορίας, όπως η σημερινή. Θα καταφέρει ο πρωταγωνιστής του να βγει πιο συνειδητοποιημένος μέσα από όλη αυτή την ιστορία; Είναι διατεθειμένος να αντικρίσει τη γύμνια των κοινωνικών αξιών ή αναζητά να περάσει αβρόχοις ποσίν την όλη εμπειρία;