Στα τέλη του 1747 ο Julien Offray de La Mettrie δημοσιεύει στο Leyde τον Άνθρωπο Μηχανή, ένα έργο που έμελλε να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και μίσους στους εκκλησιαστικούς κύκλους της πόλης. Πρόκειται για το πιο ρηξικέλευθο βιβλίο του 18ου αιώνα, μια αληθινή βίβλος του υλισμού, μια μελέτη που ανατέμνει με περίσσιο θάρρος, αλλά και άγνοια κινδύνου, ψυχές και σώματα. Ο Maurice Solovine, στην εισαγωγή που προτάσσεται της μετάφρασης του έργου, συνοψίζει ως εξής τις αρετές που επέδειξε ο La Mettrie γράφοντας το βιβλίο αυτό: «Όποιος διαβάσει με προσοχή τον Άνθρωπο Μηχανή, χωρίς προκαταλήψεις και μεροληψίες, δεν μπορεί να μην θαυμάσει τη διεισδυτικότητα του πνεύματός του, τη ζωντάνια του ύφους του, την αυστηρά έλλογη μέθοδο που εφαρμόζει σε ακανθώδη προβλήματα, και τη συνεχή φροντίδα που δείχνει στη χρήση εμπειρικών δεδομένων προκειμένου να στηρίξει κάθε θέση που διατυπώνει… Περιφρονώντας την λεπτολόγο διαλεκτική, αντιπαραβάλλει την κάθε θέση που διατυπώνει με τα χαρακτηριστικά φαινόμενα που του παρουσιάζει η φύση ή ο τομέας της ανθρωπολογίας. Είναι επίσης άξιο λόγου να τονιστεί ότι ο υλισμός του, μακράν από το να είναι δογματικός, δεν υπερβαίνει ποτέ τα όρια ενός μετρημένου υποκειμενισμού. Σε κάθε περίπτωση, είναι σπάνιο να βλέπουμε έναν συγγραφέα να ανακινεί τόσα ζητήματα σε τόσο λίγες σελίδες όσες αυτές του Ανθρώπου Μηχανή, και να τα πραγματεύεται με τόσο σαφή και δηκτικό τρόπο».