Η τέχνη του Γιαλούρη, σε οιανδήποτε έκφανσή της, δηλώνει με έμφαση δύο όρους αλληλένδετους: τον δημιουργό της και τον τόπο που γεννήθηκε, τη Χίο. Τυπικά, ο δεσμός του καλλιτέχνη με τη γενέτειρά του αισθητοποιείται από την εκτεταμένη χιακή θεματογραφία του, ουσιαστικά όμως ο δεσμός είναι πολύ ισχυρότερος.

Τον Γιαλούρη διαμορφώνει η μυροβόλος Χίος, όχι μόνο ως φυσικό τοπίο και τόπος καταγωγής αλλά, προπάντων, ως χώρος πολιτισμικός, αφού τα πρότυπά του - η βυζαντινή και μεταβυζαντινή ζωγραφική, η λαϊκή τέχνη και ο Καραγκιόζης - εδώ εντοπίζονται. Η ρωμαλέα γραμμή και ο ιερατικός
εξπρεσιονισμός της τέχνης της Νέας Μονής, τα ξυλόγλυπτα και τα κεντήματα, η κεραμική των τοπικών εργαστηρίων και τα επίπεδα χρώματα της χάρτινης φιγούρας σχηματίζουν το εικαστικό δίκτυο, στο οποίο από νωρίς θα εμπλακεί ο καλλιτέχνης. Το μείγμα αυτό λόγιας και λαϊκής δημιουργίας, εμπλουτιζόμενο συνεχώς χάρη στα ταξίδια και τις έρευνες του ζωγράφου στη Χίο και τα γύρω νησιά - Ψαρά και Οινούσσες - θα λειτουργήσει και ως χώρος αισθητικής παιδείας και ως υπόδειγμα τεχνικής.