Τα ανάλεκτα του φιλολογικού συλλόγου "Παρνασσού" (ίδρ. 1865) περιέχουν συλλογή από ανέκδοτα νεοελληνικά ήθη και έθιμα, θρύλους, παραμύθια, αινίγματα, παροιμίες, δημοτικά τραγούδια και γλωσσάρια τοπικών διαλέκτων. Εντασσόμενη στο ιδεολογικό ρεύμα του ιστορισμού και του λαογραφισμού, η έκδοση των Νεοελληνικών Αναλέκτων αποσκοπούσε στην επίρρωση της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Η πενταμελής επιτροπή, που ανέλαβε την επιμέλεια και την έκδοση των αναλέκτων, στην οποία συμμετείχαν ο ιστορικός Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1851-1919) και ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), χαρακτηρίζει το έργο της "εθνικόν μελέτημα" και τονίζει ότι τα νεοελληνικά ήθη και έθιμα "διασώζουσιν ίχνη σπουδαία" του πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει 11 παραμύθια από τη Μήλο και την Πελοπόννησο, 81 δημοτικά τραγούδια από την Ήπειρο, τη Στερεά Ελλάδα, τη Μάνη, τη Μήλο, την Ικαρία, τη Χίο, την Ύδρα, την Κέρκυρα, 530 παροιμίες από διάφορα ελληνικά μέρη, 351 αινίγματα από το Αιγαίο, 739 δημώδη δίστιχα, δεκάδες μύθους και προλήψεις (για καλικάντζαρους, βρυκόλακες κτλ.), λαϊκά έθιμα (γάμου κτλ.) και γλωσσάριο της διαλέκτου της Λέσβου. Επίσης περιλαμβάνει "σύντομο" ιστορικογεωγραφική περιγραφή της αρχαίας Ηπείρου από τον Αθανάσιο Πετρίδη και τη δημοσίευση ενός χειρογράφου "Χρονικού Δρυόπιδος" [δηλαδή της επαρχίας Δρυϊνουπόλεως] του 1857 από άγνωστο συγγραφέα από το χωριό Λάμποβο του Αργυροκάστρου.