"Εμείς οι Πολωνοί είμαστε αδιόρθωτοι", είπε. "Λίγο αλκοόλ, λίγη μουσική και η ψυχή μας λάμπει μέσα από τα μάτια μας..."
[...]
"Άρχισα να κερδίζω το ψωμί μου στα δεκαοχτώ", είπε, με ένα τρόπο, όπως ένας άλλος θα έλεγε: "έβρεξε πολύ σήμερα". "Ο πατέρας μου ήταν κατεστραμμένος, η μητέρα μου άρρωστη κι η μικρότερη αδελφή φαινόταν πως είχε πάρει στραβό δρόμο· κι είχα βαρεθεί να φοράω μανταρισμένες κάλτσες".

Δοκίμασε το παγωτό μαρασκίνο της και το άφησε να λιώσει σιγά σιγά μέσα στο στόμα της.

"Και τι κάνατε; Γίνατε μανεκέν, βάζω στοίχημα. Ή μεταφράστρια... μοντέλο... "

"Ήμουν πράκτορας της αστυνομίας".

Το 1954 ο Όρσον Γουέλς γράφει το σενάριο της ταινίας "Ο κύριος Αρκάντιν", μια από τις καλύτερες στιγμές του νουάρ που το 1955-1957 γυρίζεται ταινία, με προβλήματα, λόγω του χαμηλού προϋπολογισμού, των περίπλοκων γυρισμάτων και, κυρίως, του μοντάζ της. Μέχρι να ολοκληρωθεί η ταινία, ένας γάλλος, ο Maurice Bessy -η ταινία ήταν γαλλική παραγωγή του Louis Jolivet- αναλαμβάνει να "γράψει" το μυθιστόρημα, με βάση την ιδέα του Γουέλς, που εκδίδεται στη Γαλλία το 1955 και κυκλοφορεί έκτοτε με το όνομά του ("Πήτερ, δεν έγραψα ο ίδιος ούτε γραμμή· ούτε κάν το έχω διαβάσει! κάποιος το έγραψε στα γαλλικά για να δημοσιευτεί σε συνέχειες, ως ένθετο -feuilleton- στις εφημερίδες, για την προώθηση του φιλμ· δεν ξέρω πώς έγινε βιβλίο, ούτε ποιός πληρώθηκε γι αυτό" λέει ο Γουέλς στον Peter Bodganovich, to 1968, στο Μπέβερλι Χιλς).

Δύο τυχοδιώκτες, ο βαθύπλουτος Αρκάντιν και ο φτωχοδιάβολος Βαν Στράτεν, συνεργάζονται αλλά και συγκρούονται με αντικείμενο την εξιχνίαση του παρελθόντος του πρώτου, που υποτίθεται ότι πάσχει από αμνησία, και μήλον της Έριδος - αλλά και "ασπίδα" προστασίας - την αθωότητα της όμορφης κόρης του.
Η πραγματική όμως αιτία της σύγκρουσης είναι η θέληση για την απόκτηση και διατήρηση της δύναμης πάνω σ' έναν κόσμο που βυθίζεται σε αποσύνθεση, προσπαθώντας απεγνωσμένα να διαγράψει τη μνήμη μαζί με τις ενοχές του.