"...Προχώρησε μέσα κι άνοιξε τα παραθυρόφυλλα. Ο Νίκος στεκόταν στην είσοδο. Έμοιαζε σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί για ποιον λόγο ήταν εκεί.
"Μια χαρά είναι", του φώναξε η Λένα κάνοντας εύθυμη τη φωνή της. "Ελάχιστη δουλειά θέλει"..."

Η ανακαίνιση ενός σπιτιού. Η κατεδάφιση ενός άλλου. Ένας τοίχος με οικογενειακές φωτογραφίες. Το βουβό πιάνο στο διαμέρισμα της πόλης. Μια δύσκολη κλειστή στροφή. Η ζωή απέναντι.
Είκοσι ένα διηγήματα με πρωταγωνιστές ανθρώπους καθημερινούς, που άλλοτε αντιστέκονται κι άλλοτε υποκύπτουν αμαχητί στην πραγματικότητά τους. Με ανοιχτό τέλος και ανατροπές, οι ιστορίες τους αφηγούνται τις αντιφάσεις των σχέσεων και τη σκληρότητα του πεπρωμένου. "Μια χαρά είναι" ο κόσμος των ηρώων που αδυνατούν να δραπετεύσουν από συμβάσεις και αδιέξοδα.