Τα 20 διηγήματα των "Αστικών Μύθων" έχουν όλα σαν τίτλο ένα άρθρο κι ένα ουσιαστικό (π.χ. "Η Πυραμίδα", "Το Τέρας") ή ένα ουσιαστικοποιημένο επίθετο (π.χ. "Το Μπλε". "Η Τυχερή"), που παρουσιάζουν είτε μια κατάσταση είτε τον ίδιο τον πρωταγωνιστή. Αυτοί οι τελευταίοι ποικίλλουν ιδιαίτερα, μια και κάποιους από αυτούς ίσως και να τους έχετε συναντήσει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης ή κάποιας άλλης πόλης.

Οι ήρωες αυτής της συλλογής αγαπιούνται, ακριβώς λόγω της ποικιλίας τους, κάτι που χαρακτηρίζει τους κατοίκους κάθε πόλης: ένας επιτυχημένος αρχιτέκτονας, κυνηγημένος όμως από τις παιδικές του φοβίες, μια νεαρή κομμώτρια που αντιμετωπίζει τα βάσανα του κάθε οικονομικού μετανάστη, μια κακότροπη ζητιάνα, μια πλούσια μεγαλοκυρά, μια ευφάνταστη φοιτήτρια, ένας «φουσκωτός» φοβιτσιάρης, μια ανέραστη δικηγορίνα, ένας εθισμένος στον τζόγο πατέρας, μια σύγχρονη Σταχτοπούτα, ένας ερωτύλος ταξιτζής, ένας πάμφτωχος φοιτητής, μια παραπονεμένη, μοναχική μεσήλικη γυναίκα, ένα οχτάχρονο αγοράκι, ένας αφόρητα ζηλιάρης σύζυγος, μια κοπέλα με αυτοκτονικές τάσεις, ένας υπερφίαλος καυχησιάρης, μια αδικημένη κι αγανακτισμένη καθαρίστρια...

Α, ναι, κι ένας σκύλος! Ο Φούλης!