Στην πόλη είχε το όνομα Νεφέλη. Κι έπειτα αδελφή Ζαντίγ σ' ένα καθολικό μοναστήρι της Γαλλίας. Έφυγε από εκεί κυνηγημένη κι έγινε η Σελεστίν στα σαλόνια της Πόλης του Φωτός.
Ο παρισινός Τύπος της έδωσε το όνομα Ντιβίν και όλοι αναγνώριζαν την υπέροχη Λα Γκρεκ που κατακτούσε τους πάντες με το βλέμμα και τους τρόπους της.
Γνώρισε τον απόλυτο έρωτα, και μέσα στη δίνη του πολέμου τον ακολούθησε στις χρυσοστόλιστες σάλες του Σαραγιού του Τούρκου Σουλτάνου. Κι ύστερα πήρε το δρόμο της προσφυγιάς μ' ένα καράβι από τη Σμύρνη. Και στην Αθήνα πια έγινε η Ντάντα, η γυναίκα-σύμβολο, με μια ζωή σαν παραμύθι και με τα μυστικά του έρωτα και της αγάπης καλά φυλαγμένα στο πολύτιμο μπαούλο της.
Νεφέλη, Νέφη, Ζαντίγ, Λα Γκρεκ, Σελεστίν, Ντιβίν, Ντάντα. Μια γυναίκα, τόσα ονόματα, πόσες ζωές...