Το "Μέτρο" είναι η γέφυρα που συνδέει δύο από τα μέγιστα επιτεύγματα του ανθρώπου, την ποίηση με τη μουσική, που πολλές φορές μάλιστα στην ιστορία είναι τόσο αλληλένδετα που δεν χρειάζονται καν γέφυρα. Μόνο στον ελληνόφωνο κόσμο, ο Όμηρος, με τη μεσολάβηση της Μούσας, τραγουδάει την μήνιν του Αχιλλέα, ο Πίνδαρος είναι ο μελικός, ο Ρωμανός είναι ο μελωδός, τη λαϊκή ποίηση τη βρίσκουμε στα δημοτικά τραγούδια. Και ευτυχώς, δεν βρέθηκε ακόμη κανείς να αμφισβητήσει τη σημασία της μουσικής τέχνης. Ο Πολίτης έφερε ίσως προφητικά το όνομα του Λίνου, του μυθικού εισηγητή της μελωδίας και του ρυθμού στο γένος των ανθρώπων. ...Και αν δεν άσκησε δημιουργικά ούτε την ποιητική ούτε τη μουσική τέχνη, ήταν βαθύς γνώστης, αλλά κυρίως εραστής, και των δύο. ...

Η επανέκδοση σήμερα των "Μετρικών" ασφαλώς δεν θα ταράξει τα νερά της σημερινής νεοελληνικής φιλολογίας. Θα θυμίσει όμως μιαν εποχή όπου τα όρια της επιστημονικής και της ηθικής ακεραιότητας ήταν ταυτόσημα· και θα θυμίσει την ευγενική μορφή ενός επιστήμονα απαλλαγμένου από δογματικά βαρίδια και ενός δασκάλου που θεώρησε πρώτιστό του καθήκον να δημιουργήσει μαθητές και φίλους προικίζοντάς τους γενναιόδωρα με τη γνώση του.

(Κυριάκος Τσαντσάνογλου, από τον Πρόλογο.)