Η "Ιστορία μιας πεταλούδας", δεν είναι ένα μυθιστόρημα, αλλά ούτε και ένα "απόλυτο" μετεωρολογικό βιβλίο. Δεν περιλαμβάνει φανταστικές ιστορίες, αλλά ούτε αναφέρεται μόνο στο σύγχρονο "πέταγμα της πεταλούδας" του Lorentz. Η ιστορία του "πετάγματος" ή καλύτερα ο κύκλος μεταμόρφωσης της πεταλούδας, αφορά τις μεταμορφώσεις της κοινωνίας, της επιστήμης, της Μετεωρολογίας αλλά και του καθενός μας, μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Μεταμορφώσεις που δεν είναι αναστρέψιμες και που πριν από 2.500 χρόνια είχε κατανοήσει ο μεγάλος φιλόσοφος Ηράκλειτος, ο οποίος έλεγε: "Ποταμώ γαρ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ", με άλλα λόγια, το ποτάμι της ιστορίας αλλά και των καιρικών φαινομένων, δεν είναι ποτέ το ίδιο.

Το βιβλίο περιέχει πέντε Κεφάλαια.

Στο πρώτο κεφάλαιο, γίνεται ανάλυση και ερμηνεία του καιρού κατά την αρχαιότητα, με βάση τους μύθους, τη θρησκεία και τη μαγεία. Ακολουθεί ενότητα, όπου αναφέρεται η έξωση του υπερφυσικού από την ερμηνεία των καιρικών φαινομένων και στη συνέχεια παρουσιάζεται το ξεκίνημα της μετεωρολογίας ως ξεχωριστού κλάδου των θετικών επιστημών. Γίνεται εκτεταμένη αναφορά στους αρχαίους ταξιδευτές και χαρτογράφους και τέλος περιγράφεται, πώς ο καιρός, λειτουργώντας ως "πολεμική" μηχανή, κατάφερε σε πολλές περιπτώσεις να αλλάξει ακόμα και τον ρου της Ιστορίας.

Στο δεύτερο κεφάλαιο ξεκινάμε από τον Μεσαίωνα και καταλήγουμε στον 18ο αιώνα. Στην πρώτη ενότητα, εξετάζεται η μεταστροφή της Μετεωρολογίας στη Δύση και το Βυζάντιο κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, καθώς και η συμβολή των Αράβων και των Περσών στη Μετεωρολογική Επιστήμη. Γίνονται αναφορές στο κλίμα της εποχής εκείνης, καθώς και σε άλλα σημαντικά γεγονότα που σχετίζονται έμμεσα με τον καιρό. Στη δεύτερη ενότητα που αφορά την Αναγέννηση και το 18ο αιώνα, αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο συνδέθηκαν μεταξύ τους κοινωνικές και κλιματικές συνθήκες αυτής της περιόδου. Παρουσιάζονται επίσης οι πρωτεργάτες της επιστημονικής επανάστασης, τα πειράματά τους, οι εφευρέσεις και οι πρώτες απόπειρες πρόγνωσης του καιρού. Γίνεται εκτεταμένη αναφορά σε τομείς που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Μετεωρολογίας, όπως τα Μαθηματικά, η Φυσική, η Χημεία, κ.α.

Στο τρίτο Κεφάλαιο παρουσιάζεται η ιστορία της Μετεωρολογίας κατά τον 19ο αιώνα και γίνονται εκτεταμένες αναφορές σε Θεμελιώδεις Νόμους και Εφευρέσεις, στους Ιδρυτές των Μετεωρολογικών Υπηρεσιών, καθώς και στο έργο των μεγάλων Εξερευνητών, Θαλασσοπόρων και Κλιματολόγων της Εποχής.

Στο τέταρτο κεφάλαιο, το οποίο είναι και το εκτενέστερο αυτού του βιβλίου ,παρουσιάζεται η εξέλιξη της Μετεωρολογικής Επιστήμης κατά τον 20ο αιώνα. Εκτός από τις μεγάλες εφευρέσεις και το έργο των Κλιματολόγων και Μετεωρολόγων, αναλύονται εξειδικευμένα θέματα της σύγχρονης Μετεωρολογίας, όπως είναι η Πρόγνωση του Καιρού, η Θεωρία του Χάους και οι Αλλαγές του Κλίματος. Ακολουθεί ενότητα η οποία αναφέρεται στις Ατμοσφαιρικές Μετρήσεις, τα Κλιματικά Μοντέλα και τα Ακραία Καιρικά Φαινόμενα.

Στο πέμπτο κεφάλαιο παρατίθεται το έργο του Θεόφραστου "περί σημείων υδάτων και πνευμάτων και χειμώνων και ευδιών", αυτό, που μέχρι σήμερα παραμένει επίκαιρο, με τον τίτλο "Λαϊκή Μετεωρολογία".