Πράγματα και βεβαίως πρόσωπα, τόσο του απτού κόσμου όσο και του άλλου, διεκδικούν σχέσεις ισότητας, η φύση παραμένει ο ισχυρότερος συνομιλητής, ενώ το ποιητικό υποκείμενο θέλει να πιστεύει ότι μπορεί ν' αποκωδικοποιήσει όλα σχεδόν τα μηνύματα που του περιέρχονται από τους άλλους. Η τεχνική που ακολουθείται παραπέμπει εν μέρει στις δύο προηγούμενες συλλογές του, δηλαδή τις "Λεπτομέρειες κόσμων", η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 2008, και το "Ν, όπως Νοσταλγία". Επιχειρείται όμως η περαιτέρω συμπύκνωση των εκφορών, προκειμένου να επιτευχθεί η κατάλληλη κρυστάλλωση, που διακρίνει τα ευθύβολα επιγράμματα.