Η πρώτη περίοδος μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου ήταν καθοριστική για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί σε αυτή τη φάση αποκρυσταλλώθηκαν οι συνέπειες της ήττας του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα, νομιμοποιώντας τους τρόπους και τις μορφές της μεταπολεμικής κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης στη χώρα. Τότε εδραιώθηκε και ένας αυταρχικός τύπος κράτους που συντήρησε στο εσωτερικό του δομές δικτατορικών εκτροπών. Αλλά η περίοδος αυτή ήταν εξίσου αποκαλυπτική -και με αναλογίες στο σήμερα- για το πώς η εξωτερική "βοήθεια", με τη μορφή του σχεδίου Μάρσαλ, εξυπηρέτησε μεν ορισμένες μερίδες του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά υπονόμευσε, και μάλιστα άμεσα, το οικονομικό και πολιτικό μέλλον, όσο και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.