Η σύγχρονη Μητρόπολη, αυτό το οργιαστικό, κοινωνικό δάσος που τον δαιμονικό του χαρακτήρα ανέδειξαν πρώτοι ο Μπαλζάκ και ο Μπωντλαίρ, είναι μια συμπυκνωμένη εικόνα της Κοινωνίας. Έτσι η φιγούρα του προικισμένου, φιλόδοξου νέου που έρχεται από την επαρχία για να "κερδίσει" το Παρίσι είναι σχεδόν αρχετυπική, θα λέγαμε, στον Μπαλζάκ. Δεν είναι τυχαίο που ο Λυσιέν ντε Ρυμπαμπρέ, ενσάρκωση της παραπάνω φιγούρας, είναι ο ήρωας που απασχόλησε τον Μπαλζάκ περισσότερα χρόνια από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο της Ανθρώπινης Κωμωδίας και πρωταγωνιστεί σε δύο από τα βαθύτερα και ωριμότερα μυθιστορήματά του, τις "Χαμένες ψευδαισθήσεις", και τη συνέχειά του, το "Μεγαλεία και δυστυχίες των κουρτιζάνων". Μέσα από το αρχετυπικό αυτό σχήμα, μέσα από τούτη την "αναμέτρηση" του Λυσιέν με το Παρίσι στις παραμονές της Ιουλιανής Επανάστασης του 1830, η οποία εισάγει τις κοινωνικές δομές και το οικονομικό σύστημα όπου βρίσκονται και οι δικές μας ρίζες, ο Μπαλζάκ δεν μας δίνει μόνο μια περιγραφή και ανάλυση της κοινωνίας αυτής, αλλά φέρνει στο φως και τη βαθειά κρίση, το πρόβλημα που σοβεί σ' αυτόν τον κατ' εξοχήν "ανθρωπολογικό" αιώνα ο οποίος θέλησε να πραγματοποιήσει μια εποχή όπου ο άνθρωπος θα ήταν για τον εαυτό του ο μόνος Θεός και ο μόνος Κόσμος.