Το βιβλίο στο πρώτο σκέλος του μιλά για μια Αριστερά που υπήρξε. Για τον κομμουνιστή που αντιστάθηκε όσο κανείς για την ελευθερία του τόπου του. Που βασανίστηκε, πόνεσε, κυνηγήθηκε όσο τίποτε άλλο, φυλακίστηκε και έζησε στην ασφυξία για μισό αιώνα αλλά άντεξε. Είναι ορθή, περήφανη και σπουδαία. Εκεί στο συματόπλεγμα, μια αδικαιολόγητη πραγματικότητα, που φυλακίζει την αλήθεια, το όνειρο και την μεγάλη ιδέα της Ελευθερίας των λαών.

Το δεύτερο σκέλος είναι μια χοάνη μνήμης η οποία έχει εκραγεί και συντίθεται εκ των υστέρων σαν ψηφιδωτό σε μια έκρυθμη περιγραφή. Χωρατεύει τους φόβους για να σώσει έναν έρωτα, είναι 'εξωφρενικό' με το αλύγιστο ένστικτο μιας γάτας, ξεκληρίζει το φασισμό με γνώση, αλήθεια και ομορφιά.

Το τρίτο σκέλος αφορά την Κύπρο, και μόνο αυτή. Αναστοχάζοντας τα κείμενα ο αναγνώστης θα βγει σε ένα πεδίο με εικόνες. Μια ιδέα είναι ότι κάποιος καρφώνει το συρματόπλεγμα πάνω ακριβώς στο σύνορο βορρά - νότου με καρφιά - στηρίγματα πάνω στο έδαφος, όπου σε καθένα από αυτά ματώνει η Κύπρος.