Τελευταία τις νύχτες αργεί πολύ να με πάρει ο ύπνος...
Η υποψία είναι ένα ύπουλο σαρκοβόρο σαράκι...
Άνθρωποι στα όρια της αντοχής τους που παραπαίουν βασανιστικά ανάμεσα σε εφιάλτες και φοβίες.
Πόρτες κλειστές που κρύβουν σκοτεινά μυστικά, θανάτους ύποπτους, πάθη αδιέξοδα, έρωτες αδιευκρίνιστους. Τοπία θολά, όπου το νερό της βροχής δρα καταλυτικά και χαρίζει ένα είδος λύτρωσης.

Η Ζέτα Κουντούρη για μία ακόμη φορά περιβάλλει τους ήρωές της με αγάπη και χιούμορ, διεισδύει με τρυφερότητα στις ψυχές τους, και αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα
για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, ερώτημα το οποίο λανθάνει στις περισσότερες ιστορίες της.