Στις 20 του μηνός περνούσε ο Λέντς από τα βουνά. Οι παρυφές και οι υψηλές βουνοπλαγιές μέσα στα χιόνια, οι κοιλάδες κάτω γκρίζα πετρώματα, πράσινες εκτάσεις, βράχοι και έλατα. Ήταν υγρασία και ψύχρα, το νερό φλοίσβιζε από τα βράχια και πηδούσε πάνω απ' το μονοπάτι. Τα κλαδιά στα έλατα κρεμόντουσαν βαριά μες στον υγρό αέρα. Στον ουρανό περνούσαν γκρίζα σύννεφα, αλλά όλα τόσο πυκνά, και η ομίχλη όλο ατμούς περνούσε βαριά και υγρή μεσ' απ' τους θάμνους, τόσο οκνυρή, τόσο αδέξια [...]
(Απόσπασμα από το βιβλίο)