"Η σκούνα λεγόταν "La Buena Ventura" (Η καλή τύχη) - ένα όνοµα που µπορεί στη στεριά να µην είχε τόση βαρύτητα, αλλά στη θάλασσα, διβάρι δεισιδαιµονιών, θεωρούνταν γούρι. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, ενώ προµηνύονταν µανιασµένες καταιγίδες, η µαγεία του εξανέµιζε το φόβο της καταστροφής. Καµία ναυτική προσευχή δεν είχε πιο τονωτικές ιδιότητες, καµία µαγγανεία δε σε προδιέθετε σε τόση αισιοδοξία. Όσο κι αν η θάλασσα µεταµορφωνόταν σε µια τεράστια κι αχόρταγη φαγάνα, όσο κι αν ο άνεµος έβαζε τα πιο τροµερά δυνατά του, όσο κι αν ο θάνατος ζητούσε το αίµα µας µέσα από τα νερά του ερέβους, όσο κι αν βρυχόταν ο τυφώνας, κανείς πάνω στο πλοίο δεν τα 'χανε."

Χρησιμοποιώντας με υποδειγματικό και ακριβή τρόπο μια γλώσσα τόσο λόγια όσο και λαϊκή, κατέχοντας σε βάθος την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου και γνωρίζοντας άριστα το χώρο και το χρόνο όπου κινούνται οι ήρωές του, ο Σέρπα ιστορεί τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν οι κουβανοί ναυτικοί στα χρόνια πριν από την επανάσταση που έφερε τον Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η ζωή ήταν σκληρή κι ανάγκαζε τους άντρες να γίνονται πειρατές, προαγωγοί γυναικών, δουλέμποροι ή λαθρέμποροι αλκοόλ προς τις ακτές των πολύ κοντινών και ελκυστικών ΗΠΑ τα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης.

Το "Λαθρεμπόριο" εκδόθηκε το 1938, απέσπασε τα εγκώμια των σημαντικότερων διανοουμένων της εποχής του, κι έκανε τονΈρνεστ Χέμινγκουέι να αναφωνήσει το (ιστορικό, πλέον): "Είστε ο καλύτερος μυθιστοριογράφος της Λατινικής Αμερικής".