Ο διάλογος Laelius του Κικέρωνα, είναι ένα από τα γνωστότερα κείμενα της λατινικής πεζογραφίας το οποίο προσέλκυσε το μεταφραστικό ενδιαφέρον πολλές φορές στη νεότερη εποχή. Ωστόσο, όπως επισημαίνει εύστοχα ο Neuhausen, ο διάλογος σπάνια έγινε αντικείμενο αυστηρής επιστημονικής έρευνας. Στη δική μας προσέγγιση επιχειρούμε να αποδώσουμε το νόημα του κειμένου και να ερμηνεύσουμε τα σημεία εκείνα στα οποία ο σύγχρονος αναγνώστης θα αντιμετώπιζε πρόβλημα κατανόησης. Στην εισαγωγή παρουσιάζουμε το σχετικό με τη φιλοσοφία έργο του Κικέρωνα και τις επικρατούσες αντιλήψεις για τη φιλία κατά την αρχαιότητα. Στο λατινικό κείμενο ακολουθούμε την έκδοση του R. Combes (Παρίσι 1971). Τα πραγματολογικά κυρίως σχόλια απευθύνονται όχι μόνο στο μελετητή της λατινικής φιλολογίας αλλά και σε κάθε αναγνώστη που θα επιθυμούσε να εισδύσει στον τρόπο σκέψης και στα προβλήματα μιας άλλης εποχής από την οποία δεν έχουμε απομακρυνθεί τόσο πολύ όσο φανταζόμαστε. Επιχειρούμε να εξηγήσουμε τη σκέψη του Κικέρωνα χρησιμοποιώντας υλικό από άλλα έργα του, φιλοσοφικά και ρητορικά. Αναζητούμε τις ελληνικές πηγές από τις οποίες παίρνει στοιχεία και εξετάζουμε τον τρόπο με τον οποίο τις μεταχειρίζεται στη σύνθεση του διαλόγου. Επίσης, επειδή βλέπουμε το διάλογο μέσα στο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον που προκάλεσε τη συγγραφή του, δίνουμε έμφαση σε εκείνα τα σημεία στα οποία ο φιλοσοφικός λόγος διασταυρώνεται με την ιστορική πραγματικότητα.