Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει κανείς την πολιτική επάγγελμά του: Ή ζει κανείς "για" την πολιτική, ή ζει "από" την πολιτική. Το ένα όμως δεν αποκλείει το άλλο. Κατά κανόνα, μάλλον κάνει κανείς και τα δύο, τουλάχιστον ιδεατά, κυρίως όμως πρακτικά. Αυτός ο οποίος ζει "για" την πολιτική, κάνει "ζωή του" την πολιτική, με τη βαθύτερη έννοια. Απολαμβάνει είτε την απλή κατοχή της εξουσίας την οποία ασκεί, ή τροφοδοτεί την εσωτερική ισορροπία του και την αυτοπεποίθησή του, με τη συνείδηση ότι η ζωή του έχει νόημα μόνον όταν υπηρετεί μιαν "υπόθεση". Με τη βαθύτερη αυτή έννοια, κάθε σοβαρός άνθρωπος ο οποίος ζει για μιαν υπόθεση, ζει και από αυτή την υπόθεση. Η διάκριση λοιπόν αναφέρεται σε μια περισσότερο ουσιαστική πλευρά του ζητήματος: στην οικονομική. Αυτός ο οποίος επιζητεί να κάνει την πολιτική μόνιμη πηγή εισοδήματος, ζει "από" την πολιτική ως επάγγελμα, ενώ εκείνος ο οποίος δεν κάνει αυτό, ζει "για" την πολιτική.