Στην παρούσα μελέτη θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε την πορεία των σχολείων που ίδρυσαν τα καθολικά μοναχικά τάγματα, την παιδαγωγική τους, την οργάνωση και τον εκπαιδευτικό τους σχεδιασμό.
Η δημιουργία και η λειτουργία των σχολείων αυτών που αποτέλεσαν (κι αποτελούν ακόμα) θερμοκήπιο καλλιέργειας της γαλλικής γλώσσας και της διάδοσης του γαλλικού πολιτισμού, αποτελεί μια ανεξερεύνητη ακόμα πτυχή της εκπαιδευτικής μας ιστορίας. Τα σχολεία αυτά τα οποία κατά καιρούς αποτέλεσαν το πειστικότερο πιστοποιητικό "καλής" ανατροφής και καταξίωσης ανάμεσα στους κύκλους των αστικοποιημένων κατοίκων των πόλεων όπου λειτούργησαν, σπάνια και περιστασιακά αναφέρονται, και μόνο τα τελευταία χρόνια- με την ευκαιρία της συμπλήρωσης συνήθως ενός αιώνα ζωής και δράσης τους γίνονται ορισμένες σχετικές μελέτες. Μια δευτερεύουσα πηγή άντλησης στοιχείων είναι οι επετηρίδες των σχολείων οι οποίες από τη δεκαετία του 1960 εκδίδονται από τα περισσότερα σχολεία.
Οι σχολές των καθολικών Καλογραιών και μοναχών δεν ιδρύθηκαν τυχαία. Δημιουργήθηκαν σε περιοχές όπου υπήρχε καθολικό στοιχείο, τα παιδιά του οποίου αποτέλεσαν και τους πρώτους μαθητές των σχολείων αυτών. Πολύ γρήγορα όμως η πλειοψηφία του μαθητικού τους πληθυσμού αποτελούνταν από ελληνόπουλα ορθόδοξου δόγματος. Συγχρόνως στις σχολές αυτές συναντάμε μαθητές και μαθήτριες από πολλά ευρωπαϊκά κράτη, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ρωσία, Σερβία, Βουλγαρία αλλά κι από την Αρμενία, την Αίγυπτο, την Αβησσυνία, την Περσία ως κι από την Αμερική. Ως προς το θρήσκευμα συναντάμε όχι μόνο ορθόδοξους και καθολικούς μαθητές αλλά και προτεστάντες, μωαμεθανούς, εβραίους, βουδιστές, άθεους. Βλέπουμε λοιπόν ότι ως προς τη σύνθεση του πληθυσμού πρόκειται πραγματικά για πολυπολιτισμικά σχολεία. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)