Η ελληνική ιστοριογραφία προσεγγίζει την ιστορία της Κύπρου υπό το πρίσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, εξετάζοντας κυρίως τη στάση των Ελλήνων πολιτικών στο πλαίσιο συμμαχικών υποχρεώσεων και εξωτερικών εξαρτήσεων.
Η "Ιστορία της Κύπρου 1878-1949" του καθηγητή Χάιντς Α. Ρίχτερ παρουσιάζει, αντίθετα, για πρώτη φορά στα ελληνικά, μια πολύπλευρη και πολυεπίπεδη ανάλυση της κυπριακής ιστορίας της περιόδου 1878-1949, η οποία περιλαμβάνει όλες τις συνιστώσες του Κυπριακού, στην αρχική αυτή φάση του: την καίρια γεωστρατηγική θέση της Κύπρου, το Ανατολικό ζήτημα, τις προτεραιότητες της βρετανικής πολιτικής, την εξέλιξη των θεσμών στη Νήσο την περίοδο της αποικιοκρατίας, τον πολιτικό και κοινωνικό σχηματισμό των δύο κοινοτήτων, τη διαμόρφωση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης στο νησί.
Η επιλογή των χρονικών ορίων δεν είναι τυχαία. Ο ανά χείρας πρώτος τόμος αρχίζει το 1878, όταν οι Άγγλοι αποκτούν την Κύπρο ως αποικία και τελειώνει το 1949, έτος που σηματοδοτεί μια τομή στην ιστορία της Κύπρου: ο Ψυχρός Πόλεμος και το δόγμα της ανάσχεσης της Σοβιετικής Ένωσης τη μετατρέπει σε σημείο στρατηγικής σημασίας για την πολεμική αεροπορία της Δύσης και αποτρέπει την ανεξαρτησία της, στην Ελλάδα ο Εμφύλιος Πόλεμος τελειώνει, ενώ στην Κύπρο η άνοδος του Μακαρίου Γ΄ στον αρχιεπισκοπικό θρόνο εγκαινιάζει την έλευση μιας νέας γενιάς ηγετών.
Ένα έργο απαραίτητο για την Ιστορία του Νησιού σε μια περίοδο που όλα τα παλιά ζητήματα εξακολουθούν να είναι σε εκκρεμότητα.
Από τις εκδόσεις της Εστίας θα κυκλοφορήσουν προσεχώς οι επόμενοι δύο τόμοι, οι οποίοι αφορούν τις περιόδους 1950-1959 και 1959-1965 αντιστοίχως.