Στο παρόν πόνημα γίνεται μια προσπάθεια σύγκρισης δύο τραγικών ηρώων, με τη βοήθεια στίχων από τα δράματα Ιππόλυτος και Βάκχαι του Ευριπίδη. Το αποτέλεσμα της κειμενοκεντρικής προσέγγισης είναι ότι η στάση τους οδηγεί στο θάνατο. Ακολουθεί η παράθεση έργων τέχνης (αττικών και κατωιταλιωτικών αγγείων, μωσαϊκών, γλυπτών, αναγλύφων, σφραγίδων και δακτυλιδίων), οι παραστάσεις των οποίων συνδέονται με θέματα σχετιζόμενα με τη δράση των δύο ηρώων. Το γεγονός της χρονολόγησης τους από τον 6ο π.Χ. μέχρι τον 5ο μ.Χ. αιώνα φανερώνει την επίδραση όχι μόνο των ευριπίδειων δραμάτων, αλλά και προγενέστερων πηγών, όπως ο Θέσπης, ο Απολλόδωρος, ο Οβίδιος, ο Υγίνος κ.α. Οι τόποι προέλευσης των παρατιθέμενων έργων τέχνης είναι η Αττική, η Ρώμη, η Κάτω Ιταλία, η Αντιόχεια και η Συρία, περιοχές στις οποίες πιθανότατα είχε διαδοθεί ο μύθος των δύο ηρώων.