Ο Ριονόσουκε Ακουτάγκαβα πολύ σπουδαίος διηγηματογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γεννημένος το 1892, θεωρείται ο πατέρας του ιαπωνικού διηγήματος και αυτός που εισήγαγε τον μοντερνισμό στη λογοτεχνία της Ιαπωνίας.
Άρχισε να γράφει όταν ήταν ακόμη φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και το 1915 δημοσιεύθηκε το "Ρασομόν" το πρώτο του διήγημα.
Ο Ακουταγκάβα, στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, έγραφε συνολικά περισσότερα από 150 διηγήματα που κατέχουν κυριαρχική θέση στην ιαπωνική λογοτεχνία, και έχουν ένα πολύ προσωπικό συγγραφικό ύφος. Οι ιστορίες του διακρίνονται από μία πυρετώδη νοσηρή ένταση, που ταιριάζει απόλυτα με τα μακάβρια θέματά του, χαρακτηριστικό που κυριαρχεί στα περισσότερα έργα της ιαπωνικής τέχνης.
Από το 1922 και μετά στράφηκε κυρίως σε μία διαφανώς καλυμμένη αυτοβιογραφική λογοτεχνία που αποτελεί έξοχο δείγμα του έργου του και χαρακτηριστικά δείγματα της περιόδου αυτής είναι οι ιστορίες του βιβλίου αυτού.
Το 1935 για να τιμηθεί η συμβολή του στην ιαπωνική λογοτεχνία, καθιερώθηκε το βραβείο Ακουταγκάβα, το σπουδαιότερο λογοτεχνικό βραβείο που απονέμεται στην Ιαπωνία.