Βολεμένος οικογενειάρχης, ο ήρωας του βιβλίου υπνοβατεί, όπως χιλιάδες άλλοι όμοιοί του, στα προκάτ τοπία μιας αναπόφευκτης ζωής. Μεταμορφώνεται, όμως, κυριολεκτικά από τη στιγμή που βλέπει στον ύπνο του πως δολοφονεί μια γριά. Ο αναγνώστης παρακολουθεί λεπτό προς λεπτό τη ζωή αυτού του ανθρώπου τις δύο μέρες που ακολουθούν τη νύχτα του εφιάλτη, καθώς διασχίζει δρόμους, πλατείες κι απέραντες εκτάσεις ενός εγκαταλειμμένου Παρισιού. Το βιβλίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς το καλύτερο του άλλοτε «τρομερού παιδιού» της γερμανόφωνης λογοτεχνίας. Πραγματικά, ο Χάντκε, μ' αυτό του το έργο, κάνει φανερό πως στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου δεν αρκεί η Αλήθεια που κατασκεύασαν οι άλλοι και που ενσωματώνεται σε κάποιο σύστημα. Πιστεύει πως ο καθένας, ακολουθώντας την προσωπική του Αίσθηση, οφείλει να κατακτά για τον εαυτό του τη δική του Αλήθεια.