Η μελέτη αυτή βασίζεται σε ένα ανέκδοτο τουρκικό κατάστιχο απογραφής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης κατά το 1831-1835, εποχή που η πόλη, και ιδιαίτερα το ελληνικό στοιχείο της, βρισκόταν σε παρακμή. Με την επεξεργασία των πληροφοριών του καταστίχου ζωντανεύει η μικρή ελληνική κοινότητα, με την κοινοτική της διοίκηση, τα επαγγέλματα των κατοίκων, την οικονομική και κοινωνική διαστρωμάτωση, την οικογενειακή σύνθεση, τους ξενιτεμένους και τους νέους κατοίκους της. Το έργο αποτελεί προσφορά στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, αλλά και στη μελέτη των συνθηκών της ζωής στον βαλκανικό χώρο κατά την εποχή της ύστερης Τουρκοκρατίας. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθενται σε μετάφραση το κείμενο του καταστίχου και τα σχετικά με την απογραφή τουρκικά έγγραφα.