Το βιβλίο αυτό του Ζωρζ Περέκ, που χαρακτηρίστηκε ως ένα κόσμημα, είναι μια «διήγηση» που ορίζεται από το καυστικό στυλ του συγγραφέα και βασίζεται στις πολλαπλές δυνητικές εξελίξεις μιας ιδέας ή μιας ενέργειας. Το κείμενο δομείται με συνεχόμενους συνδυασμούς και αποτελεί στην ουσία ένα παράδοξο, μια πράξη τόσο καλλιτεχνική όσο και πολιτική. Με το βιβλίο του αυτό ο Περέκ υπογράφει ένα από τα αριστουργήματα της OULIPO, ένα κείμενο δηλαδή που, γραμμένο εξ ανάγκης, μιλάει γι’ αυτή την ανάγκη.Ένα βιβλίο που, ταυτόχρονα, διηγείται με τρόπο αγωνιώδη, κωμικό, και καφκικά ειρωνικό τον κόσμο της εργασίας.