Η "Τελευταία Λέξη" µιλά για την ιστορική κατάσταση των πολιτισµικών περιφερειών, ιδωµένη µέσα από την ιδιαίτερη οπτική της Μέσα Μάνης...

Παρακολουθεί την πολιτισµική απόκριση των γυναικών στον ιστορικό κατακερµατισµό, καθώς συνυφαίνουν πολύµορφες κοινωνικές πρακτικές: το ονείρεµα, τον αυτοσχεδιασµό µοιρολογιών, τη φροντίδα και καλλιέργεια ελαιοδένδρων, την ταφή και εκταφή νεκρών και την ιστορική εγγραφή συναισθηµάτων και αισθήσεων πάνω σε ένα τοπίο προσώπων, πραγµάτων και τόπων. Αυτές οι πρακτικές συνθέτουν την ποιητική (poetics) της περιφέρειας. Εδώ η ποιητική επικοινωνεί µε την ελληνική έννοια της ποίησης, που σηµαίνει τόσο την υλική κατασκευή όσο και τη φαντασία.

Γιατί η ποιητική της περιφέρειας έχει να κάνει πάντοτε µε τη φαντασιακή διάσταση υλικών κόσµων, πραγµάτων και προσώπων που γίνονται και ξεγίνονται...