"Προκειμένου να αποσπάσουνε δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξης του Κ.Κ.Ε. από τους κρατούμενους στη Μακρόνησο, η Ασφάλεια, αλλά και κάποιοι συγγενείς των κρατουμένων, χρησιμοποιήσανε κάθε ανέντιμο μέσο. Υποχρεώνανε γυναίκες να γράφουνε στους κρατούμενους άντρες τους ότι θα τους εγκαταλείψουν αν δεν κάνουνε δήλωση για να γυρίσουνε στο σπίτι τους. Σε έναν γιατρό κρατούμενο έγραψε η γυναίκα του ότι η δεκαεφτάχρονη κόρη τους έχει καρκίνο και ότι μόλις προφταίνει να τη βρει ζωντανή αν γυρίσει αμέσως. Ο γιατρός κλαίγοντας πήγε στους χωροφύλακες και υπόγραψε δήλωση, αλλά μόλις έφτασε στο σπίτι του, του είπανε ότι του είχανε γράψει ψέματα. Όπως έγραψε σε φίλο του, συγκρατούμενό του στη Μακρόνησο, αγανακτισμένος έφυγε από το σπίτι του και χώρισε τη γυναίκα του για το παιχνίδι που του έπαιξε."

Ο αρχιτέκτονας Φοίβος Τσέκερης ολοκληρώνει τη διήγηση της ζωής του, με το βιβλίο που δεν θ' αφήσει ασυγκίνητο κανέναν. Βαριά τραυματισμένος στα Δεκεμβριανά, νοσηλεύεται στο νοσοκομείο όπου χειρουργεί ο καθηγητής Πέτρος Κόκκαλης. Αλλά η ζωή του Τσέκερη αλλάζει στο χειρότερο, όταν διώκεται ο μεγάλος χειρούργος και η ομάδα του, και αναλαμβάνουν οι "λύκοι" που διψούν για αίμα... Η συνέχεια είναι εξίσου δραματική. Εξορίζεται στο Μούδρο της Λήμνου και στη συνέχεια στην καταραμένη Μακρόνησο. Η υγεία του Φ. Τσέκερη ομαλοποιείται όταν μετά από χρόνια εγχειρίζεται στο περίφημο νοσοκομείο της Μόσχας Τσε Κα Μπε, κόσμημα της Σοβιετικής Ένωσης. Το κλείσιμο του βιβλίου είναι διαφωτιστικό: Παρουσιάζει κεντρικές-αντιστασιακές, στιγμές του Βασίλη Ρώτα, Νίκου Τερζόγλου - "Πύραυλου", και την παρασημοφόρηση του συγγραφέα από το Δήμο Αθήνας για τη δράση του.