Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια πρωτότυπη έρευνα για τη Σχολή του Εδιμβούργου, η οποία είναι μια πτυχή της Κοινωνιολογίας της Γνώσης πολύ σημαντική αλλά σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της μελέτης αυτής, και μέσα από κριτική προοπτική, παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της προαναφερόμενης Σχολής που προκάλεσε πολλές και έντονες διαμάχες στο χώρο της Φιλοσοφίας της Επιστήμης και της Γνωσιοθεωρίας. Η εκ μέρους της Σχολής του Εδιμβούργου αμφισβήτηση της ορθολογικότητας και η προβολή της θέσης ότι η γνώση είναι αποτέλεσμα κοινωνικών ενδιαφερόντων/συμφερόντων, αποτελεί μια ρηξικέλευθη άποψη, η οποία κεντρίζει το ενδιαφέρον και συμβάλλει στην επιχειρηματολογία κοινωνιολόγων και φιλοσόφων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται και διαδίδεται η επιστημονική γνώση.