"Η μεγάλη εποχή", συλλογή ποιημάτων της Νάντιας Βαλαβάνη, αναφέρεται σε μια ποιητική πρόσληψη του 1989 ως ημερομηνίας-τομή στη ζωή ενός και ταυτόχρονα χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά και της ελληνικής - και όχι μόνο - αριστεράς.
20 χρόνια από το ελληνικό και διεθνές 1989 και μισή χιλιετία από τις ρίζες της δημιουργίας του σύγχρονου κόσμου, τα ασυνήθιστα ποιήματα της συλλογής "Η μεγάλη εποχή", ιδωμένα με σύγχρονο μάτι και με τη γνώση όσων ακολούθησαν, εμφανίζονται ν' αναφέρονται με εξαιρετική ευθύτητα στα υπαρξιακά, πολιτιστικά και πολιτικά διλήμματα και στον πυρήνα των αναζητήσεων των ανθρώπων της ελληνικής αριστεράς σήμερα.

Με άξονα το ποίημα, γραμμένο το Σεπτέμβριο του 1989, που χαρίζει τον τίτλο του σε ολόκληρη την έκδοση, χωρίζεται σε δύο μέρη: "Πριν", μια επιλογή ποιημάτων από την αίσθηση τέλους εποχής των τελευταίων χρόνων της δεκαετίας του '80 και την ποιητική συλλογή Τέλος εποχής. "Μετά", μια επιλογή ποιημάτων από την ποιητική συλλογή "Στην πόλη της μακριάς προσμονής και ορισμένα ανέκδοτα", που απηχούν την ατμόσφαιρα των "μολυβένιων χρόνων" της δεκαετίας του '90.

Σ' αυτό το μέρος συμπεριλαμβάνεται και "Ο διάλογος ανάμεσα στον Francois Villon και τον Charles d' Orlean", μια ελεύθερη ποιητική σύνθεση βασισμένη στο σύνολο του ποιητικού έργου των δύο, που επί αιώνες κυριάρχησαν ως αντίπαλοι πόλοι και κατευθύνσεις στη γαλλική ποίηση: Με τον Βιγιόν οι "κάτω" βρίσκουν τη φωνή τους στο μεταίχμιο Μεσαίωνα και Αναγέννησης. Ενώ ο Κάρολος της Ορλεάνης, που έγινε ποιητής στη διάρκεια της 25χρονης φυλάκισης του στον Πύργο του Λονδίνου, εκφράζει το άγχος των "πάνω" σε έναν κόσμο που άλλαζε δραματικά.

Στη "μεγάλη εποχή", (εξώφυλλο και εσωτερικές σελίδες) συμπεριλαμβάνονται και τα πρώτα τρία από τη σειρά κολάζ με τίτλο 1989 Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV & V, που η Νάντια Βαλαβάνη δημιούργησε το Σεπτέμβριο του 2009 ειδικά για την παρούσα έκδοση.