Η Λουίζα είναι διευθύντρια λογιστηρίου σ' ένα εργοστάσιο παιχνιδιών. Εξήντα χρονών, δραστήρια και γλυκιά. Ολοι την εκτιμούν για το χαρακτήρα και τις ικανότητές της. Ζει μόνη, μ' ένα καναρίνι, σ' ένα μικρό διαμέρισμα, στο κέντρο της πόλης. Η μοναξιά της (είναι χωρισμένη, χωρίς παιδιά) γεμίζει με σκέψεις και αναμνήσεις, καλές και κακές. Είναι ήρεμη, αγαπάει τις συνήθειές της και γενικά πιστεύει πως η ζωή της δεν ήταν άσχημη. Ξαφνικά όλα ανατρέπονται. Κάτι παράξενο συμβαίνει στη Λουίζα. Νοιώθει αδύναμη, κάνει λάθη στο γραφείο, στο σπίτι την κυνηγούν εφιάλτες, οι θόρυβοι του δρόμου την τρελαίνουν. Δεν ξέρει τι συμβαίνει. Περήφανη όμως και θαρραλέα, αποφασίζει ν' αντιμετωπίσει μόνη την κατάσταση, την όποια κατάσταση. Αποσύρεται στον εαυτό της, δεν δέχεται καμιά βοήθεια και αφήνεται στο πεπρωμένο της μ' ένα είδος καρτερικής ηρεμίας, έτοιμη για τη δοκιμασία της σιωπής.