Είναι παγκόσμια αποδεκτό ότι οι βάσεις των επιστημών τέθηκαν από τους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας, οι λόγιοι και οι επιστήμονες των οποίων ήταν οι ιερείς τους, και σε αυτούς οφείλουμε τις βάσεις της ιατρικής, της ναυσιπλοΐας, της αστρονομίας και εν μέρει των μαθηματικών. Το δεύτερο στάδιο της εξέλιξης αυτών ήρθε μέσω των Ελλήνων, όπως διδάσκεται με τον παραδοσιακό τρόπο στα Δυτικά σχολεία και κολέγια. Το τρίτο στάδιο της ανάπτυξης, ωστόσο, πρέπει να πιστωθεί στη ραγδαία εξάπλωση του Ισλάμ, ειδικά την περίοδο της δυναστείας των Αμπασιδών, οι χαλίφηδες της οποίας έσκυψαν στις πηγές της αρχαίας Περσίας, της Ινδίας, καθώς και στις Ελληνικές πηγές της γνώσης. Για περίπου τετρακόσια χρόνια το Ισλάμ καθοδηγούσε τον επιστημονικό κόσμο από το ένα άκρο του Ισλάμ στο άλλο, από την Ισπανία μέχρι την Ινδία, με την ανταλλαγή και την ανακάλυψη νέων γνώσεων. Οι χριστιανοί μελετητές και επιστήμονες από τον 11ο αιώνα και μετά ασχολούνταν κυρίως, για πάνω από διακόσια χρόνια, με την εκ νέου μετάφραση των επιστημονικών βιβλίων από τα αραβικά στα λατινικά. Έτσι το Ισλάμ άνοιξε τον δρόμο για την Αναγέννηση, η οποία με τη σειρά της οδήγησε στο τέταρτο μεγάλο στάδιο ανάπτυξης της επιστήμης στον σύγχρονο δυτικό κόσμο.

Στην παρούσα μονογραφία του ο χειρουργός Δρ. Γεώργιος Σχορετσανίτης επιχειρεί μέσα από μια απλή και παραστατική περιγραφή της ιστορίας της ιατρικής των Ισλαμικών χωρών να αναδείξει τη σημασία του πολιτισμού των χωρών αυτών, που έδωσαν πάρα πολλά στην εποχή της άνθισής τους και επηρέασαν ακόμα περισσότερο την Αναγέννηση και κατ' επέκταση αυτό που ονομάζουμε σήμερα Δυτικό πολιτισμό. Με πληροφορίες έγκυρες από πηγές αδιαμφισβήτητες, αλλά και μέσα από αρκετές προσωπικές εμπειρίες ο συγγραφέας-ιατρός μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο της επιστήμης, πολύ διαφορετικό, αλλά και ταυτόχρονα πολύ σημαντικό για την εξέλιξη και καθιέρωση της Ιατρικής Επιστήμης σε ολόκληρο τον κόσμο.