Στις 17 Ιουλίου του 1936, ο στρατός της Ισπανίας, ενθαρρυμένος από την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, στασιάζει ενάντια στη Δημοκρατία και την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, που βρίσκεται στην εξουσία μετά τις εκλογές του Φλεβάρη. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, η Ισπανία χωρίζεται σε "πολλά δύο κομμάτια. Από τη μία πλευρά οι φασίστες, ο στρατός και η εκκλησία. Από την άλλη το αντιφασιστικό στρατόπεδο, στο οποίο αντιμάχονται δύο μεγάλες τάσεις: αυτή που υποστηρίζει και ξεκινά την πιο φιλόδοξη κοινωνική επανάσταση του 20ού αιώνα, το μεγάλο πείραμα της εργατικής αυτοδιαχείρισης, και εκείνη που επιθυμεί απλώς την απόκρουση της στάσης χωρίς τον παραμικρό κοινωνικό μετασχηματισμό. Έτσι ξεκινά ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα κεφάλαια της ιστορίας ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος.

80 χρόνια μετά, οι απόψεις για το κεφάλαιο αυτό παραμένουν αντιφατικές μεταξύ τους και τα συμπεράσματα που αντλούνται ποικίλλουν.
Σε αυτό τον πρώτο τόμο από τους τρεις συνολικά που εξετάζουν το κεφάλαιο αυτό στο πλαίσιο ετούτης της ανθολογίας, παρουσιάζονται, μέσα από κείμενα ιστορικών, ερευνητών και πρωταγωνιστών της εποχής, οι ρίζες του κοινωνικού ανταγωνισμού στην Ισπανία, η εμφάνιση του εργατικού και του αναρχικού κινήματος που θα πρωταγωνιστήσουν στον κοινωνικό μετασχηματισμό της περιόδου 1936-1937 και η ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων και των αντίπαλων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων μέχρι και την έναρξη του εμφυλίου πολέμου.