Η κύρια θέση σε αυτό το βιβλίο είναι ότι οι επικρατούσες μορφές διακυβέρνησης καταλήγουν όλο και περισσότερο σε αδιέξοδα και αδυνατούν να επιτελέσουν τις κρίσιμες λειτουργίες του κράτους. Αυτό ισχύει τόσο για τα δημοκρατικά όσο κατά μη δημοκρατικά πολιτεύματα, αν και σε διαφορετικό βαθμό. Η άποψη ότι η ελεύθερη αγορά, η κοινωνία των πολιτών, οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί και οι άλλες κοινωνικές δομές μπορούν να αντισταθμίσουν αυτή την ανεπάρκεια αποτελεί μια χίμαιρα. Νέες μορφές διακυβέρνησης αναδύονται, οι οποίες ανταποκρίνονται καλύτερα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει ένα προφανές παράδειγμα, αλλά και αυτές οι μορφές πάσχουν από σοβαρές ανεπάρκειες. Ο ριζικός ανασχεδιασμός των μορφών διακυβέρνησης καθίσταται επομένως απαραίτητος. Διαφορετικά, εκτει-νόμενες κοινωνικές επιπτώσεις, ακόμη και αποτυχίες απειλητικές για την ίδια την επιβίωση, θα καταστούν αναπόφευκτες. Αυτό το βιβλίο αφιερώνεται στη διερεύνηση αυτής της υπόθεσης και στην επεξεργασία προτάσεων ανασχεδιασμού των μορφών διακυβέρνησης.