Το πρωινό της 7ης Δεκεμβρίου 1941 ένα "νέφος" από ιαπωνικά μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροπλάνα φάνηκε στον ορίζοντα. Οι ανυποψίαστοι αμερικανοί ναύτες της βάσης του Περλ Χάρμπορ δεν φαντάζονταν ότι η μέρα εκείνη θα απέβαινε μοιραία γι’ αυτούς και τον υπόλοιπο κόσμο και θα σήμαινε την έναρξη μίας τιτάνιας μονομαχίας μεταξύ δύο υπερδυνάμεων της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το έργο του Αυγουστίνου Κομπαγιάσι "Η Ιαπωνία στον Πόλεμο του Ειρηνικού" αποτελεί μία ψύχραιμη και περιεκτική ματιά στα γεγονότα που συντάραξαν την πατρίδα του. Με αντικειμενικότητα και μεθοδικότητα, ο ιάπωνας ιστορικός, αναδεικνύει μία άλλη, ενδιαφέρουσα οπτική γωνία, η οποία δεν συμπίπτει πάντοτε με τη θεώρηση των δυτικών ιστορικών και αν μη τι άλλο, εισάγει τον έλληνα αναγνώστη στον τρόπο που βίωσαν και συμμετείχαν οι Ιάπωνες σ’ αυτή τη σφοδρή σύγκρουση. Ρίχνει φως σε άγνωστες πτυχές που αφορούν τον εσφαλμένο στρατηγικό σχεδιασμό των Ιαπώνων, τις πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις στη χώρα, τις εμμονές και την αναλγησία της ιαπωνικής στρατιωτικής ηγεσίας, τις βαρύτατες συνέπειες για τον ιαπωνικό λαό και στρατό που απέφερε το ανελαστικό κράμα στυγνού μιλιταρισμού και μίας διαστρεβλωμένης αντίληψης για το νόημα της αρχέγονης ιαπωνικής παράδοσης.

Ο συγγραφέας διαπραγματεύεται μία σειρά από θέματα· ο πόλεμος στην Ασία τη δεκαετία του 1930, η πορεία προς τον πόλεμο του Ειρηνικού Ωκεανού, το ξέσπασμα του πολέμου, ο υποβρυχιακός πόλεμος για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών, η άσκοπη θυσία των μελών του ιαπωνικού εμπορικού ναυτικού, ο θεμελιώδης ρόλος των αμερικανών πεζοναυτών και των ιαπώνων στρατιωτών, καθώς και ηγετών όπως ο ΜακΆρθουρ και ο Γιαμαμότο για την επίτευξη της πολυπόθητης νίκης σε σκληρές μάχες, όπως το Μίντγουεϊ, το Γκουανταλκανάλ, η Ίβο Τζίμα, οι Φιλιππίνες και η Οκινάβα, η προετοιμασία για την εισβολή των Αμερικανών στην Ιαπωνία, η ρίψη της ατομικής βόμβας και το πικρό τέλος του πολέμου, το οποίο σήμανε τη συντριβή των ιαπωνικών ψευδαισθήσεων για κυριαρχία στη νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό Ωκεανό.