Στα πλαίσια της "Ανθρώπινης Κωμωδίας", ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ, συνθέτει τη "Γεροντοκόρη" του, μια συναρπαστική μελέτη ηθών της κλειστής επαρχιακής κοινωνίας της Αλανσόν και των ανθρώπων της. Τρεις χαρακτηριστικοί τύποι ανδρών, ο ιππότης ντε Βαλουά, εκπρόσωπος της ξεπεσμένης αριστοκρατίας, ο ντυ Μπουσκιέ, εκπρόσωπος της ανερχόμενης αστικής τάξης και ο Αθανάσιος Γκρανσόν, ένας νέος ρομαντικός ποιητής, προσπαθούν να κερδίσουν την καρδιά και τα πλούτη της Ρόζας Κορμόν, μιας τυπικής γεροντοκόρης.
Μέσα απ' την εξαίρετη ψυχογραφία των ηρώων του, με συνεχείς ιστορικές αναφορές και εξαντλητικές περιγραφές, με ύφος γλαφυρό και ταυτόχρονα ειρωνικό, ο Μπαλζάκ σ' αυτό το μικρό σε έκταση αλλά άρτιο μυθιστόρημα, κατορθώνει να δώσει πειστικά την εικόνα της γαλλικής επαρχίας στις αρχές της Βιομηχανικής Επανάστασης.
"Η γεροντοκόρη" ολοκληρώθηκε το 1836 και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες, σε γαλλική καθημερινή εφημερίδα.