Η μελέτη αυτή αρχικά ερευνά τις κοινωνικές προϋποθέσεις που επέβαλαν τη μετάβαση από τη δικτατορία προς τη δημοκρατία, τις κοινωνικές διεργασίες που θα χαρακτηρίσουν την περίοδο 1974-1981, τους λόγους για τους οποίους θα είναι το ΠΑΣΟΚ και όχι κάποιο άλλο κόμμα του «μπλοκ της Αλλαγής» που θα κερδίσει τις εκλογές του 1981. Στη συνέχεια ερμηνεύεται το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ μέσω της χρήσης ερμηνευτικών εργαλείων από το χώρο της θεωρίας του Κράτους και των κοινωνικών τάξεων σε αντιδιαστολή με τις πολύ διαδεδομένες έννοιες του λαϊκισμού και των πελατειακών σχέσεων. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με την περιγραφή της πορείας αυτομετασχηματισμού του ΠΑΣΟΚ, από το 1985 και ύστερα, σε παραδοσιακό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, καθώς και των αντιφάσεων που ανέδειξε αυτή η πορεία. Βασική θέση του συγγραφέα είναι η πρώτη μεταπολιτευτική περίοδος (1974-1981) με την έντονη ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής δυναμικής που ανέδειξε, που δημιούργησε τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια διαφορετική, από την κλασική σοσιαλδημοκρατική, άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο 1981-1985· ιστορική εξέλιξη που παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με αυτή του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος το 1981 καθώς και των Εργατικών στη Βρετανία το 1945. Ωστόσο, και στις τρεις περιπτώσεις τα δομικά όρια που θέτει η λειτουργία του σύγχρονου κράτους στο καπιταλιστικό σύστημα δημιούργησαν και τις προϋποθέσεις αυτομετασχηματισμού τους από το 1985 και ύστερα.