Το βιβλίο αυτό ασχολείται με τα εξαιρετικά απίθανα, τα απίστευτα αναπάντεχα, γεγονότα και εξηγεί τόσο γιατί συμβαίνουν όσο και γιατί συνεχίζουν να συμβαίνουν ξανά και ξανά. Καταρχήν, κάτι τέτοιο φαίνεται αντιφατικό. Πώς τα γεγονότα μπορούν να είναι απίστευτα αναπάντεχα και να συνεχίζουν, ωστόσο, να συμβαίνουν; Αναντίρρητα, αναπάντεχο σημαίνει σπάνιο. Πολλά γεγονότα της πραγματικής ζωής αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για αντίφαση: άνθρωποι που κερδίζουν το λαχείο πολλές φορές, κεραυνοί που χτυπούν επανειλημμένα το ίδιο άτυχο άτομο, σημαντικά οικονομικά κραχ που συμβαίνουν ξανά και ξανά, και ούτω καθ' εξής.

Πως εξηγούνται όλα αυτά; Το σύμπαν διαθέτει νόμους που περιγράφουν τον τρόπο της λειτουργίας του. Οι νόμοι της κίνησης του Νεύτωνα περιγράφουν πώς πέφτουν τα αντικείμενα και γιατί το φεγγάρι κινείται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Άλλοι νόμοι της φύσης μάς δείχνουν πώς γεννιούνται και πώς πεθαίνουν τα άστρα, την καταγωγή και ίσως και τον προορισμό της ανθρωπότητας.

Το ίδιο ισχύει και για τα ακραία αναπάντεχα γεγονότα. Ως Αρχή της Απιθανότητας ορίζω μία ομάδα νόμων του ενδεχόμενου, οι οποίοι μας αποκαλύπτουν ότι θα πρέπει να αναμένουμε το αναπάντεχο και γιατί μια τέτοια στάση ζωής είναι αναγκαία.

Οι νόμοι που συνθέτουν την Αρχή της Απιθανότητας ανακύπτουν σε διάφορα επίπεδα. Κάποιοι από αυτούς αναφέρονται στα θεμελιώδη χαρακτηριστικά κατασκευής του σύμπαντος και είναι τόσο θεμελιώδη τα χαρακτηριστικά αυτά όσο και η βασική, αφηρημένη αλήθεια ότι δύο συν δύο ισούται με τέσσερα. Άλλοι εξαρτώνται από τις μύχιες ιδιότητες αυτού που ονομάζουμε πιθανότητα. Και άλλοι νόμοι εκδηλώνονται ακόμα και στο επίπεδο της ανθρώπινης ψυχολογίας: ο εγκέφαλος δεν είναι μία απλή συσκευή καταγραφής. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, οποιοσδήποτε από τους νόμους είναι επαρκής, ώστε να οδηγήσει σε μία εκδοχή της Αρχής. Ωστόσο, η δύναμή της γίνεται πραγματικά εντυπωσιακή, όταν οι νόμοι αυτοί συλλειτουργούν. Και τότε το ασύλληπτα αναπάντεχο συμβαίνει.