Προσευχή σημαίνει σχέση με το Θεό.

Το αρχικό σημείο από όπου ξεκινάει η ανάγκη για προσευχή, είναι εκείνο το σημείο όπου αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι χωρίς προσευχή, χωρίς σχέση με το Θεό, ο πόνος της ζωής είναι ανυπόφορος και ότι μόνο μέσω της προσευχής μπορεί να γίνει υποφερτός.

Το τελικό στάδιο της προσευχής είναι εκείνο της Αγάπης, είναι το στάδιο όπου δεν υπάρχουν πλέον εξωτερικά ή εσωτερικά κίνητρα για να προσευχόμαστε, καθώς η προσευχή αναβλύζει αυθόρμητα από μέσα μας αποτελώντας ουσιαστικά μία Θεία Δωρεά: είναι ο Θεός που προσεύχεται μέσα μας.

Στην αρχή λοιπόν προσευχόμαστε από ανάγκη, στο τέλος προσευχόμαστε από Αγάπη, και η ενδιάμεση πορεία συνιστά την πάλη μας, το εσωτερικό μας ταξίδι από την άγνοια στην Αγάπη.