Στο επίκεντρο του "Εγχειριδίου" βρίσκεται ο άνθρωπος, και το βασικό ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει να κατακτήσει μόνιμη ευτυχία και αδιατάρακτη εσωτερική γαλήνη. Από τα πράγματα, λέει ο Επίκτητος, άλλα είναι στη δύναμή μας και άλλα δεν είναι· ό,τι δεν μπορούμε να το αλλάξουμε είναι προτιμότερο να το ανεχόμαστε· ιδανική θα ήταν μια ζωή όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητη από τον εξωτερικό κόσμο: ανέχου και απέχου, αυτό είναι το μήνυμα του έργου. Αφανάτιστα και ανυπόκριτα, αποφεύγοντας επιμελώς τις θεωρητικές αφαιρέσεις και τη δυσνόητη ορολογία, ο Επίκτητος απευθύνεται με μεγάλη αμεσότητα στους συνανθρώπους του και προσπαθεί να επιδράσει στο φρόνημά τους· θέλει να πλάσει ηθικές προσωπικότητες που θα αγωνίζονται αδιάλειπτα ώστε το καλό να νικά μέσα τους το κακό.