Με τον πέμπτο τόμο του καταλόγου σας παρουσιάζουμε την επεξεργασία του τελευταίου μέρους των μαγικών παραμυθιών (ΑΤ/ΑΤU 300-749), που καλύπτει τους τύπους ΑΤ/ΑΤU 560-649 (μαγικά αντικείμενα) και ΑΤ/ΑΤU 650-699 (υπερφυσική δύναμη και γνώση).

Πολλά από τα παραμύθια που εξετάζουμε και κυρίως οι τύποι ΑΤ/ΑΤU 560-569, προβάλλουν ως κύριο λόγο της επιτυχίας των ηρώων τους την απόκτηση κάποιου μαγικού αντικειμένου. Όσο το έχει στην κατοχή του ο πρωταγωνιστής, όλες του οι επιθυμίες πραγματοποιούνται, ενώ μόλις το χάσει καταστρέφεται, χάνει το θρόνο του, τη γυναίκα του, τα πάντα. Τα αντικείμενα είναι συνήθως φανταστικά, παραβαίνουν τους νόμους της φύσης και φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στη ζωή του ήρωα με την ελάχιστη προσπάθεια. Το μαγικό δαχτυλίδι που κάνει θαύματα, το λυχνάρι του Αλαντίν, η κουκιά που φτάνει στον ουρανό, ο μαγικός μύλος που έκανε τη θάλασσα αρμυρή, το πουγκί που βγάζει ασταμάτητα φλουριά, η μαγική φλογέρα, το τραπεζομάντιλο που γεμίζει φαγητά, ένα χαλί που σε μεταφέρει όπου θέλεις. Σχηματίζεται έτσι μια πρώτη ομάδα μαγικών αντικειμένων που καθιστούν τον ήρωα άτρωτο κι ακαταμάχητο, πραγματοποιώντας μια αρχέγονη φαντασίωση παιδικής παντοδυναμίας. Συχνά έχουν θετική αλλά και αρνητική επίδραση επάνω του, όπως για παράδειγμα τα μαύρα σύκα που, όταν τα τρώει, του φυτρώνουν κέρατα, ενώ όταν τρώει τα άσπρα, του πέφτουν τα κέρατα. Σ' αυτόν τον κύκλο λειτουργούν τα μάγια αλλά και το αντίδοτο στα μάγια, το θαύμα υπάρχει αλλά και τα πάντα καταστρέφονται όταν πάψει να λειτουργεί. Μ' αυτόν τον τρόπο συνειδητοποιεί ο ήρωας την τέλεια αδυναμία του, όταν πρέπει να στηριχθεί μόνο στις δικές του δυνάμεις και προσπαθεί πάσει θυσία να επανακτήσει το χαμένο του θησαυρό. Μέσα από τη διαδικασία αυτή ο ήρωας ενηλικιώνεται. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)