Το "Εμβατήριο" είναι ένα είδος ημερολογίου. Μ’ αρέσει ν’ αναμοχλεύω τη μνήμη και συγκινούμαι όταν "βλέπω" ξανά, σαν κινηματογραφική ταινία, να περνούν με ταχύτατο ρυθμό εικόνες μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί. Οι τόποι που έζησα, οι νυχτωμένοι δρόμοι και η σιωπή τους, τα λιθόστρωτα της Θεσσαλονίκης και του Παρισιού, οι περίπατοι στη νυχτωμένη Γενεύη, η ομίχλη του Λονδίνου και του Αγίου Βασιλείου στον Πάρνωνα, οι διασκεδάσεις των νεανικών χρόνων, ο πατέρας, η μάνα, η σταφίδα στ’ αλώνια, οι συμμαθητές, ο άγριος καθηγητής της φυσικής και των μαθηματικών, η πρωινή μυρωδιά του φρεσκοψημμένου ψωμιού από το φούρνο και τα φαγητά που ευωδίαζαν στη γειτονιά -απ’ όποια γειτονιά κι αν πέρασα..."