Ευρισκόμενος σε προσκύνημα στα Θεοβάδιστα μέρη των Αγίων Τόπων, σκέφθηκα να καταγράψω κάποιες σκέψεις σχετικά με όλους εκείνους που προστρέχουν στο ταπεινό μου πετραχήλι κατά το ιερόν μυστήριον της εξομολογήσεως.
Κατά την άσκηση της διακονίας αυτού του Ιερού μυστηρίου, διεπίστωσα εκ του σύνεγγυς, ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυσις μεταξύ των πιστών μας, για το πώς και το γιατί αυτού του μυστηρίου. Ως εκ τούτου την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος - παρόλο που τα Ιερατικά μου έτη είναι ολίγα, μόνον δώδεκα - και πιθανόν άλλοι ιερείς φτασμένοι και λευκασμένοι, να είναι πιο ειδήμονες επ' αυτού του θέματος της εξομολογήσεως θα μπορούσαν να γράψουν περισσότερα, όπως και πολλοί εξ αυτών έχουν γράψει. Με αυτό μόνο το σκοπό απεφασίσαμε να καταθέσουμε κι εμείς ένα μικρό ταπεινό λιθαράκι - όχι για να πρωτοτυπήσουμε - αλλά για να βοηθήσουμε όσο καλύτερα γίνεται το εμπιστευθέν μας ποίμνιον. Εξ ιερατικής αγωνίας και μεγάλης ποιμαντικής ευθύνης γράφουμε αυτές τις γραμμές και ζητούμε την επιείκια των επαϊόντων και την προσευχή όλων.
[...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)