Στην πλειονότητα των μεγάλων δυτικών δημοκρατιών οι εκλογικές συμπεριφορές φαίνονται ολοένα και λιγότερο προβλέψιμες. Αυτό επιβεβαιώνει με χαρακτηριστικό τρόπο η περίπτωση της Γαλλίας , όπου ο υποψήφιος των σοσιαλιστών Jean Marie Le Pen, κατάφερε να προηγηθεί του υποψηφίου των σοσιαλιστών το 2002 ή τη νίκη-έκπληξη του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της 29ης Μαΐου 2005 για την Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη. Πώς θα μπορούσαν να εξηγηθούν αυτές οι θεαματικές μεταστροφές; Ποιες είναι οι αιτίες τους; Σηματοδοτούν μήπως την είσοδο σε μια εποχή γενικότερης αποσταθεροποίησης των εκλογικών σωμάτων; Σ΄ αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει το συγκεκριμένο βιβλίο έχοντας ως δεδομένο ότι η εκλογική πράξη αποτελεί το συμπύκνωμα μιας σύνθετης διαδικασίας όπου εμπλέκονται το κοινωνικό και το πολιτικό, βραχυχρόνιοι και μακροχρόνιοι παράγοντες, ατομικά χαρακτηριστικά και συλλογικές εντάξεις, ένστικτα και προσανατολισμοί. Διατρέχοντας τα μοντέλα εκλογικής συμπεριφοράς, μοντέλα διαφορετικά, αλλά και συμπληρωματικά μεταξύ τους, το παρόν βιβλίο είναι χρήσιμο για την κατανόηση και ερμηνεία ενός φαινομενικά απλού αλλά στην ουσία τόσο σύνθετου φαινομένου όπως είναι οι εκλογές.