Στο συγγραφικό έργο του Καλλίμαχου, νεωτερικού ποιητή της ελληνιστικής εποχής, ανήκει και μία συλλογή Ύμνων αφιερωμένων σε διάφορους θεούς. Το περιεχόμενο του Ύμνου "Εις Απόλλωνα", δεύτερου στη σειρά κατάταξης την οποία είχε ορίσει κατά πασά πιθανότητα ο ίδιος ο Καλλίμαχος, έχει διαταχθεί σε τρία μέρη: στον πρόλογο (1-31), στο κύριο τμήμα (32-104) και στον επίλογο (105-112). Στον πρόλογο περιγράφεται μια εορτή του θεού, πιθανώς ο εορτασμός των Καρνείων στην Κυρήνη, αφού παρακάτω (56-96) γίνεται λόγος για την κτίση της πόλης και την εγκαθίδρυση της λατρείας του Καρνείου Απόλλωνος. Στο κύριο τμήμα αναφέρονται οι ιδιότητες και τα κατορθώματα του Απόλλωνος και προβάλλεται η συμβολή του στην ίδρυση της Κυρήνης, της γενέτειρας του Καλλίμαχου. Στον επίλογο εκτίθεται η διένεξη Απόλλωνος και Φθόνου σχετικά με τα αισθητικά κριτήρια για την αξιολόγηση των ποιημάτων. Στην κατακλείδα επομένως του Ύμνου, όπως αντίστοιχα και στον πρόλογο των "Αιτίων", το ενδιαφέρον του Καλλίμαχου εστιάζεται στην ποιητική τέχνη. Πρόκειται για δύο βασικά κείμενα στα οποία διατυπώνονται εν είδει ποιητικού μανιφέστου οι λογοτεχνικές του απόψεις.