H έρευνα στον Τύπο αναφορικά µε την ιστορική εξέλιξη του πολιτικού συστήµατος και τις συνθήκες εγκαθίδρυσης των νέων Μέσων, καθώς και η εµπεριστατωµένη µελέτη του υλικού που προέκυψε «γράφουν» την ιστορία της ίδρυσης των ηλεκτρονικών µέσων στην Ελλάδα. Είναι µια ιστορία που συµπορεύεται µε τις εθνικές εξάρσεις και τις εκρήξεις του πατριωτισµού, µε τα στρατιωτικά πραξικοπήµατα και τις δικτατορίες, µε τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές, πολιτειακές και καθεστωτικές κρίσεις, µε τα διχαστικά πάθη και την Καταστροφή, µε τις κοινωνικές ανακατατάξεις και τους κοµµατικούς αυταρχισµούς, αλλά, εντέλει, και µε µεγάλες κατακτήσεις. Ίσως προσφέρει ένα ερµηνευτικό εργαλείο κατανόησης της εν γένει εικόνας που παρουσιάζει σήµερα η ηλεκτρονική ενηµέρωση αλλά και η ψυχαγωγία που παράγεται από την εµπορική τηλεόραση. Ίσως και να εξηγεί την αµηχανία που αποτυπώνεται πολλές φορές και στο µετατηλεοπτικό Τύπο να αποφασίσει τι, πράγµατι, αποτελεί είδηση µέσα από τον απίστευτο όγκο πληροφόρησης που καθηµερινά διαχειρίζεται.

(από την εισαγωγή του βιβλίου)

Τα ΜΜΕ, πέρα από το υλικό τους υπόβαθρο -τεχνολογία, µέσα, άνθρωπος-, αναπτύσσονται σε µια σχέση αλληλεξάρτησης µε την κοινωνία. Απευθύνονται όχι µόνο στον αναγνώστη, ακροατή ή τηλεθεατή ως φυσικό πρόσωπο, αλλά παράλληλα στο συναίσθηµά του, στις βαθύτερες επιθυµίες και στα οράµατά του.
Είναι ο λόγος, νοµίζω, που κάνει τους νέους να επιλέγουν τις σπουδές της Δηµοσιογραφίας, µιας νέας επιστήµης, που το γνωστικό της πεδίο υποστηρίζεται από τις ανθρωπιστικές σπουδές και είναι αφιερωµένη στην υπηρεσία του πολίτη και της Δηµο­κρατίας. Μπορεί, λοιπόν, να τους κινήσει το ενδιαφέρον να διαβάσουν, µέσα από την αναδίφηση του Τύπου, τις συνθήκες και τις πολιτικές συγκυρίες που συνέργησαν στην εγκαθίδρυση των ηλεκτρονικών µέσων. Μπορεί και όχι. Όµως, πρέπει να ξέρουν ότι στόχος της δηµοσιογραφίας που αποτυπώνει τη ζωή, εν τω συνόλω της, είναι και η πρόβλεψη της µελλοντικής πολιτικής πραγµατικότητας, την οποία καλείται κάθε νέα γενιά να διαχειριστεί.