Το αφήγημα "Δύο αδέρφια διαφορετικού φύλου" φέρει τη σφραγίδα της σοφίας του Κινέζικου λαού, και σαν τέτοιο, ακόμα και οι πιο σύνθετες και βαθιές έννοιες αποδίδονται με απλά μέσα, τα οποία όμως τις πιο πολλές φορές χαρακτηρίζονται από έντονο λυρισμό μα και εικονισμό. Γι' αυτό, άλλωστε, ο λόγος είναι ανεπιτήδευτος, κυλάει φυσικά και διακρίνεται για τη λιτότητα αλλά και τη σεμνότητα της σοφίας, της πνευματικής ωριμότητας.

Ο ανώνυμος συγγραφέας, για να μιλήσει για υψηλές και πανανθρώπινες αξίες, δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσει δύσκαμπτο, πομπώδες και επιβλητικό λόγο. Με σαφήνεια και πλαστικότητα, χαρακτηριστικά των παραμυθιών, προβάλλονται οι αξίες της αγάπης, της φιλίας, της ανιδιοτέλειας - το να κάνεις το καλό -χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση -, αλλά και της μνημοσύνης των νεκρών. Ο σεβασμός των παιδιών προς τους γονείς αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την εύρυθμη λειτουργία της οικογένειας, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.