Ο δρομοδείκτης παρέχει πληροφορίες για τις (κατά προσέγγιση) ωριαίες αποστάσεις ανάμεσα στις πόλεις, τις πολίχνες και τα χάνια των ηπειρωτικών επαρχιών των οθωμανοκρατούμενων Βαλκανίων στο τέλος της τρίτης δεκαετίας του 19ου αιώνα. Η αναστατική έκδοση περιλαμβάνει εκτενή (σσ. i-xiii) εισαγωγή του καθηγητή Γεωργίου Πλουμίδη για τους δρόμους, το εμπόριο και τα ταχυδρομεία (15ος-19ος αιώνας), πίνακα της βασικής και πρόσφατης ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης σχετικής βιβλιογραφίας, και δύο χάρτες με τους οδικούς άξονες στη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια επί Τουρκοκρατίας, απαραίτητη για την κατανόηση του βιβλίου. Ο δρομοδείκτης χρησίμευε στους ταχυδρόμους, τους εμπόρους και τους καραγωγείς, που διέτρεχαν τότε τον εσωτερικό χώρο της Βαλκανικής. Η σημασία του δρομοδείκτη δεν είναι όμως μόνο ιστορική και γεωγραφική, αλλά και οικονομική. Όπως εξηγεί ο Γ. Πλουμίδης, ο έμπορος όφειλε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή ποια ανταγωνιστικά προϊόντα εισέρχονταν στην περιοχή του, και να μπορεί να οργανώνει αποτελεσματικά τη μεταφορά των εμπορευμάτων του. Η γεωγραφική είδηση, στην περίπτωση αυτή, αποκτούσε σαφώς οικονομικό περιεχόμενο.