Το ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο δημοσιεύεται τούτο το σύντομο φιλοσοφικό έργο του Βασιλόπουλου, είναι αυτό που διαμορφώνει η τρέχουσα πολιτική και στρατιωτική ηγεμονία μίας καπιταλιστικής κοινωνίας που αυτοπροσδιορίζεται ως "το τέλος της ιστορίας", "η σύγκρουση των πολιτισμών" κτλ. Για να υπάρξει δυνατότητα για πραγματική χειραφέτηση του ανθρώπου, πρέπει πρώτα να πιστέψουμε πως είναι εφικτή.
Το θεωρητικό περιεχόμενο του δοκιμίου είναι σαφέστατο: για να υπάρξει ιστορική ανάδειξη του κοινωνικού είναι, χρειάζεται διαύγεια των στόχων, κι αυτή είναι η προϋπόθεση για μία πιθανή ολοκλήρωση της σημερινής ανθρώπινης ατομικότητας, για την κατάκτηση της ολοκληρωμένης ατομικότητας, για να φτάσει ο άνθρωπος σε μία ατομική και συλλογική ζωή πιο σωστή και πιο ευτυχισμένη.
(Από την εισαγωγή του Κονστάντσο Πρέβε)